تورهای استان گلستان رامیان گـردشگــری Tourism

رامیان

medeniyet1393/01/07

0 92

رامیان شهری در استان گلستان ایران و مرکز شهرستان رامیان است.

جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۲٫۰۰۸ نفر بوده‌است و دارای ۷۸۳ کیلومتر مربع مساحت است . دهستانهای دلند، قلعه میران و فندرسک از توابع آن هستند که ۵۵ روستا را شامل می‌شود . شهر رامیان دارای ۳ کیلومتر مربع مساحت است و موقعیت جغرافیایی آن با طول شرقی ۵۵٫۹ درجه و عرض شمالی ۳۷٫۱ درجه می‌باشد . که نسبت به مرکز استان (گرگان) ۷۶ کیلومتر فاصله دارد .میزان بارندگی سالانه شهر رامیان بین ۴۵۰ تا ۵۰۰ میلی متر است . زبان‌های رایج مردم این منطقه فارسی و ترکی است و از فعالیتهای مهم مردم منطقه رامیان کشاورزی است . مردم این منطقه در کنار فعالیتهای کشاورزی از هنر صنایع دستی نیز بهره مند هستند و از مهمترین صنایع دستی منطقه می‌توان به چادر شب بافی (ابریشم بافی ) اشاره کرد .

IMG 0881 - رامیان — طبیعت کوهستان برفی رامیان

جاذبه‌های گردشگری

از جاذبه‌های گردشگری شهرستان رامیان می‌توان به قله ۲۴۰۰ متری قلعه میران، استخر طبیعی گل رامیان با عمق نزدیک به ۸۰ متر، مجموعه ابشارهای سرخه کمر به تعدا ۵ ابشار، مجموعه ابشارهای جوزک، مجموعه ابشارهای سید کلاته به تعداد ۸ ابشار، مجموعه ابشارهای چفت که تعداد انها به ۱۲ ابشار می‌رسد که کوتاهترین ان ۸ و بلندترین ان ۳۲ متر ارتفاع دارد،، مجموعه ابشارهای پشمکی، چشمه نیلبرگ، چشمه سید کلاته، انجیر چشمه، منطقه کوهستانی و برف گیر النگ، چشمه پیر کرم، دهکده توریستی پاقلعه، جنگل دره ملا و باغ تاشته، پارک جنگلی زیبای دلند، ذخیره گاه بین‌المللی سرو زربین، جنگل پنهان خانه، گرم چشمه، دیو چشمه، روستای تاریخی کشکک، تپه تاریخی نقاره خانه، بقعه متبرکه امامزاده بی بی حلیمه خاتون الهادی و همچنین موزه مردم‌شناسی شهر رامیان اشاره کرد.

Picture 064 - رامیان — طبیعت سرسبز رامیان

قلعه میران

قلعه میران یا قلعه موران یا قلعه ماران یا دژتاکی قله‌ای به ارتفاع ۲۴۳۰ است متر که در جنوب غرب شهر رامیان واقع شده‌است در بالای این قله زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد که در طول تاریخ پایتخت و مرکز برخی حکومت‌ها بوده‌است که از مهمترین ان‌ها می‌توان به پایتخت ییلاقی سلسله اشکانیان اشاره کرد . همچنین کتب فراوانی در خصوص تاریخ قلعه میران مطالبی نگاشته‌اند.

سایکس مدعی است که قلعه ماران. همان پایتخت دوم اشکانیان است که تیرداد ساخته و آن را دارا نامیده که همان داریون یونانیان است.

Picture 063 - رامیان — طبیعت سرسبز رامیان

گل رامیان

گل عمیق ترین چشمه آبسرد جهان با 120 متر عمق است. گل رامیان در فاصله ۵ کیلومتری جنوب شهر قرار دارد که دارای جاده‌ای آسفالته و چشمه‌ای پر آب است که استخر طبیعی دایره شکل به مساحت ۷۲۰۰ متر مربع تشکیل داده که دارای آب زلال است . این استخر عمیق بوده و عمق آن را مشخص ننموده‌اند ولی به روایتی بیش از هفتاد متر است . گل رامیان از تفرجگاههای معروف و زیبای استان است که عموم منطقه در ایام تعطیلات از آن استفاده می‌کنند .طبق اسناد موجود از زمان سعدالله خان ایلخانی حاکم فندرسک در زمان مظفرالدین شاه قاجار این تفرجگاه وقف حوزه علمیه سعدیه رامیان است.

Picture 040 - رامیان — طبیعت سرسبز رامیان

ذخیره گاه جنگلی زربین

در طرفین رودخانه قره چای در حوالی جنوب گل رامیان جنگل انبوه پهن برگ وجود دارد که هر چه به سمت جنوب حرکت کنیم به تدریج از گونه سوزنی برگ زربین در بین درختان پهن برگ افزایش می‌یابد به نحوی که در بخشهایی بصورت جامع سوزنی برگ نمایان می‌شوند . مساحت جنگلهای این منطقه به ۴۰۰ هکتار می‌رسد .

baf14 - رامیان — طبیعت کوهستان برفی رامیان

مردم

زبان آنان فارسی و ترکی است. فارسی را فارس‌های روستاهای کوهستانی این شهرستان و شاهرودی‌های مقیم این شهر تکلم می‌کنند و زبان ترکهای این بخش، ترکی قزلباشی است که شاخه‌ای از ترکی خراسانی (گرایلی)است.

ساکنان بومی رامیان، ترک زبان هستند که لهجه‌ای شبیه به گویش اردبیلی دارند که به نظر می‌رسد گویش اصلی در اردبیل قدیم بوده است. این گویش اکنون از شرق شهرستان علی اباد کتول تا شهرستان مینودشت جریان دارد.

مردمان ترک زبان رامیانی به طایفه‌های: بای، رجبلو، صادقلو، قوانلو، یازرلو، سعیدی و کاغذلو و فارس‌ها تقسیم می‌گردند. این ترکان برای دفاع از شیعیان منطقه در قبال ازبکان و ترکمن‌ها به دستور صفویان، در کالپوش و نقاطی دگر از جمله مناطقی از خراسان مستقر شدند. آنها در ادوار آتی وارد مکانی با نام ” کهنه رامیان” شدند که ویرانه‌هایی از آن در جنوب غربی رامیان فعلی در آنسوی آییش‌ها (زمین‌هایی زراعی) و روستای قره قاچ (که آن هم از سکونتگاه‌های این ترکان قزلباش بود) باقی‌مانده است. ولیکن به فرمان حسین قلی خان قاجار به رامیان تازه یا همین رامیان کنونی کوچیدند.