سامانه فرود خود چرخشی ناسا

ایده سامانه فرود خود چرخشی ناسا 6 ماه پس از ثبت اختراع دانشجوی ترکمن ایرانی

مارقوش به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی دانشجویان و دانش آموختگان ترکمن ایران، خبر گزاری های داخلی و خارجی بسیاری در 28 اکتبر 2012 برابر با 06/08/91 اخباری مبنی بر ایده کپسولهای فضایی با بالهای چرخشی ناسا را منتشر کردند.
در صورتی که اختراعی با عنوان ” طراحی و ساخت چتر خود چرخشی با توانایی تولید ولتاژ و کنترل سرعت فرود سفینه های فضایی بر روی سیارات ” توسط یکی از دانشجویان ایرانی به نام آشور قلیچی در اردیبهشت ماه 91 ثبت اختراع شده است.

قلیچی مخترع جوان گلستانی طرح مذکور در این خصوص گفت: اختراعی با عنوان فوق به شماره اظهار نامه 13915014000301454 مورخه 23/02/91 به شماره ثبت اختراع 77644 به تاریخ 30/08/91 مدت حمایت از تاریخ23/02/91 الی 23/02/1411 به مدت 20 سال را دارد، از این رو با توجه به مدت حمایت سازمان ثبت اختراع کشور از آن تاریخ و ادعای ایده ناسا به تاریخ 28 اکتبر 2012 یعنی 06/08/91 می توانم بگویم که ناسا بعد از 5 ماه و 13 روز از تاریخ ثبت اختراع اینجانب ادعای ایده این سیستم را نموده است.
وی افزود اختراع اینجانب در تاریخ 21/04/91 در جشنواره بین المللی خوارزمی و در مورخه 25/06/91 در جشنواره ملی ایده های برتر به صورت الکترونیکی افتخار شرکت را داشته است و تا تاریخ ادعای ناسا نیز از آخرین جشنواره یعنی ایده های برتر یک ماه و 11 روز فاصله دارد.

ادعای ناسا در خصوص ایده ی کپسول فضایی بعد از 6 ماه که توسط دانشجوی جوان گلستانی ثبت اختراع گردید از سوی سازمان ثبت اختراع کشورقابل بررسی می باشد .
اختراع طرح مذکور توسط مبتکر جوان ایرانی افتخار بزرگی برای کشور بوده و حمایت سازمانهای ذی ربط و دفاع از آن را می طلبد تا در مجامع علمی بین المللی در خصوص ادعای ناسا دفاع و جوابیه منطقی داده و از طرح جوان مبتکر گلستانی دفاع قانونی شود.
شایان ذکر است آشور قلیچی دارای چندین اختراع و برگزیده نهمین جشنواره ملی ایده های برتر در سال 90 نیز می باشد . قلیچی هم اکنون در دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزاد شهر گلستان در رشته مهندسی مکانیک ترم آخر در حال تحصیل می باشد .
وی ساکن روستای اجن قره خوجه حوزه شهرستان گالیکش است.

گزارش از: آنا محمد بیات – گنبدکاووس
—————————————————————–
ناسا بالگرد جدیدی طراحی کرده است که قابلیت فرود در هر نقطه‌ای را دارد. به عقیده کارشناسان دستاوردهایی از این دست می‌تواند راه را برای توسعه بی‌خطرتر و ارزان‌‌‌تر اکتشافات فضایی هموار سازد. در دهه‌های 60 و 70 میلادی، کودکان زیادی در سراسر جهان اشیایی همچون ماهواره‌ها و حتی ماه‌نوردها را در رؤیاهای خود جست‌وجو می‌کردند. در ادامه، مقوله هیجان انگیزی دیگری به نام راه رفتن روی ماه وارد گستره‌ این رؤیاها شد و اکنون پس از گذشت چندین دهه از پرتاب نخستین ماهواره جهان موسوم به «اسپوتنیک» و فرود انسان روی ماه ممکن است بسیاری از کودکان امروزی حتی ندانند که کپسول فضایی چیست؟
بسیاری از کودکانی که در دهه‌های همزمان با شکوفایی رقابت‌های فضایی زندگی می‌کردند اکنون علاقه خاصی به فضا و اکتشافات در آن پیدا کرده‌اند. برخی از آنها در ناسا مشغول هستند و گروه‌هایی نیز در سایر آژانس‌های فضانوردی جهان از جمله اسا. آنها هر از گاهی با ارائه دستاوردهای جدید خبرساز می‌شوند. اما نکته جالب توجه ‌این است که ‌این کودکان دیروز و دانشمندان امروز، هم‌چنان روحیه جست‌وجوگر خود را حفظ کرده‌اند و در همین راستا به روز‌رسانی خیره‌کننده‌ای در عرصه طراحی و ساخت کپسول‌های فضایی صورت داده‌اند.
مدتی است که دانشمندان مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا در حال بررسی و آزمایش سیستم چرخشی هستند که به کپسول‌های فضایی این امکان را می‌دهد تا همچون بالگرد در هر نقطه‌ای فرود آیند. نخستین بار در خلال انجام مأموریت‌های آپولو، ایده طراحی و ساخت کپسول‌هایی از این دست مطرح شد اما به دلیل پیچیدگی‌های خاصی که ‌این فناوری دارد و همچنین سهولت استفاده از چتر نجات، موضوع استفاده از آن منتفی شد. اما از همان زمان به خوبی معلوم بود که خیلی زود افسانه استفاده از چتر نجات در فرود آمدن سیستم‌های فضایی به خاطره‌ها می‌پیوندد.
بالگردی که ناسا روی آن کار می‌کند را می‌توان سیستمی موسوم به «بالگرد کپسولی» با «بالگرد فضایی» نامید که می‌تواند به راحتی و بدون هیچ‌گونه مشکلی و در هر نقطه‌ای فرود آید. تصور کنید فضانوردانی که از یک مأموریت فضایی به زمین باز می‌گردند، این امکان را داشته باشند که سیستم فضایی خود را هدایت کرده و روی سقف یک ساختمان مرتفع فرود آیند و در نهایت با استفاده از آسانسور از ساختمان خارج شده و رسما به مأموریت خود پایان دهند. آنها حتی این امکان را خواهند داشت که بالگرد کپسولی خود را در یک منطقه خوش آب و هوای روستایی فرونشانند. به عقیده کارشناسان، وجود چنین امکاناتی می‌تواند گزینه‌های زیادی را فرا روی فضانوردان در بازگشت دوباره به زمین قرار دهد.
نکته جالب توجه ‌این است که‌ این بالگرد کپسولی مجهز به هیچ‌گونه موتوری نیست. در حقیقت دانشمندان ناسا به دنبال راه‌های هستند که بتوانند پره‌های بالگرد را بدون استفاده از برق و سیستم موتوری به گردش درآورند. استفاده از جریان باد یکی از ایده‌هایی است که در این زمینه مطرح می‌شود. ناسا اعلام کرده که از این ایده تاکنون در فناوری ساخت بالگردها استفاده شده است، اما به دلیل آنکه هیچ‌گاه در فضاپیماها مورد استفاده قرار نگرفته است، باید مطالعات زیادی روی آن صورت گیرد.
پروژه بالگرد کپسولی در حال حاضر در مراحل ابتدایی کار خود قرار دارد و به همین دلیل نباید انتظار داشت که تحقق آن به ‌این زودی‌ها صورت گیرد. قرار است در مرحله بعدی این پروژه، نمونه پیش‌ساخته‌ای از این بالگرد فضایی از بالونی در ارتفاع بالا رها شده تا سیستم چرخش پره‌های آن مورد بررسی قرار گیرد. در این خصوص حتی ممکن است به سراغ فلیکس باومگاتنر اتریشی بروند که چندی پیش از ارتفاع 39 کیلومتری سقوط آزاد تاریخی را تجربه کرد.
کارشناسان بر این باورند فناوری‌هایی همچون بالگرد کپسولی شاید نتوانند به تحقق رؤیای دیروز کودکان در رسیدن به گوشه‌های ناشناخته فضا کمک کنند، اما حداقل می‌توانند در بازگشت بی‌خطر و کم‌هزینه برخی از آنها از مأموریت‌های فضایی که اکنون تبدیل به دانشمندانی جوان شده‌اند، مثمرثمر باشند. درصورتی‌که ناسا بتواند این فناوری نوین را در آینده‌ای نه چندان دور به مرحله عملیاتی برساند، صرفه‌جویی قابل توجهی در انجام مأموریت‌های فضایی صورت گرفته و به این ترتیب راه برای توسعه اکتشافات فضایی هموارتر می‌شود.