عبدالسلام مهیمنی در اردوی فرهنگی اولکامیز: این یعنی اثبات خود
مارقوش به نقل از اولکامیز: عبدالسلام مهیمنی مشاور فرهنگی و رسانهای استاندار گلستان با حضور در مراسم هشتمین سالگرد فعالیت سایت اولکامیز در گرگان طی سخنانی گفت: جا دارد از فقید سعید مرحوم عثمان دلنواز یاد بکنیم که در پایه گذاری و تقویت این سایت زحماتی کشیدند.از خدا می خواهیم آن مرحوم در جوار رحمت الهی با آرامش سکنی بگزیند و درجات عالی داشته باشد.
مدیر مسئول هفته نامه سلیم گفت: دوست خوبم آقای لطیف ایزدی یک زمانی در آق قلا زندگی می کرد و نزدیک تر بود ولی چند سالی است که به گنبد هجرت نموده است. البته وی می تواند روابط بیشتری بین فعالان گنبد و آق قلا با فعالان گرگان برقرار سازد.
مهیمنی افزود: گنبد کاووس قلب سیاسی و فعال استان گلستان است و نمادهای قومی و معماری سنتی ارزشمندی دارد. قدمت دیرینه این شهر از استان فراتر است .
وی افزود: تعدد فعالان و فرهیختگانی که در این جمع شرف حضور دارند نشان دهنده وزنه و ظرفیت بالای سایت اولکامیز است. تمرکز اولکامیز بیشتر به انعکاس فرهنگ و هنر و ادب و مسائل و مشکلات ترکمنهاست.
رئیس دوره اول شورای شهر گرگان تصریح کرد: اگر در بین اقوام استان خصوصا قوم شریف ترکمن به مطالبات توجه می شود از باب حقوق شهرروندی است. من هیچ وقت ندیدم که اولکامیز روی تعصبات قومی و حساسیت علیه دیگر اقوام کاری بکند. بقول مرحوم امام خمینی ” خودتان را ثابت کنید بجای اینکه دیگران را رد کنید”. اولکامیز خودش و توانمندی هایش را اثبات کرده است.
مشاور فرهنگی استاندار افزود: قبل از امدن از آقای علی نصیبی سئوال کردم که این جمع چطور جمعیه؟ گفت جمعی فرهیخته و قوی و پخته. این مانور اولکامیز ارزشمند است و جا دارد که در سطح وسیع منعکس شود. این یعنی اثبات خود . بجای اینکه دیگران را نفی کنیم . ظرفیت ها ی خودمان را نشان بدهیم .
این فعال سیاسی اجتماعی گرگانی تصریح کرد: عصاره قوم ترکمن در این مراسم جمعند و این از قوتهای سایت اولکامیز است.
وی افزود: دوست عریز ما فرهاد توماج وکیل دادگستری اشاره درستی به افزایش سایتها و رسانههای اینترنتی نمودند، در شریطی که امروزه سایت ها تقویت یافته و نشریات نحیف و لاغر شده اند، سایت ها این خلا را پر کردهاند و در فضا مجاری جایگرین خوبی ایجاد کرده اند. اگر چه نشریات مکتوب هنوز علاقمندان خاص خود را دارد. در گزارشی در باره اینکه نشریات مکتوب می روند یا می مانند خواندم که در امریکا یک روزنامه با بیش از 100 سال سابقه تعطیل و به سایت تبدیل شده بود. دست اندرکاران این روزنامه از این وضعیت گریه می کردند. تحلیلگر آن گزارش گفت نشریات مکتوب تا 45 سال دیگر دوام می آورند.