مارقوش- آن گونه كه از شواهد بر می‌آید و عقیده‌ی عموم مردم بر آن تأكید دارد این است كه سلطان حبی به اولیای غایب پیوسته است.
اخیرا – چند وقت پیش شنیدم كه زیارتگاهی در منطقه قرق جنگل گلستان وجود دارد كه مزار سلطان حبی است. به همین جهت برای زیارت و تحقیق بیشتر در تاریخ ۲۸ مهر سال ۱۳۹۷ همراه با تنی چند از دوستان و همکاران فرهنگی به محل مزار قدیمی سلطان حبی در شهرستان کلاله عازم شدیم.
مزار سلطان حبی در بلندترین نقطه شمال جنگل گلستان در حد فاصل جنگل گلستان و منطقه گلیداغ قرار دارد. مقبره آن بزرگوار، در دخمه (کومه) سنگی واقع شده است. در طرف غرب آن دو كومه دیگر با درب مستقیم به عنوان مهمان‌سرا توسط زائرین بنا شده و چند تكه چوب حكاكی شده‌ی قدیمی در روی مزار سلطان حبی جلوه ای خاص به این مقبره قدیمی بخشیده است.
بخش های از سقف مقبره بازسازی شده و توسط اهالی و زائرین پوشانده شده است. یكی از ستون‌ها نقش حكاكی‌های قدیمی اسلامی را بر روی خود دارد. مزار حبی را با تخته سنگ‌های بزرگ درست كرده‌اند كه نمایی همچون سنگ‌های دیوار اتاق دارد. مزار سلطان حبی را محلی‌ها «مرغزار اولیا» نیز می‌گویند و دو قله آن طرف‌تر در جانب شمال غربی كوه «گلعذار اولیا» قرار دارد كه به روایت مردم مزار خواهر سلطان حبی است.
در جنوب سلطان حبی، قله‌ی «محمد زمان» (نشین)، در جنوب شرقی قله‌ی «یكه بارماق»، در شرق «دویه اؤركوجی» (كوهان شتر) (دیوار كجی) و در غرب قله‌ی «صوفی قوْتچی» یا «صوفی قوْرچی» قرار دارد.
دورتادور سلطان حبی مزار مسلمین قرار دارد كه به زمان‌های بسیار قدیم احتمالاً به زمان سلطان حبی مربوط است. قدمت سنگ مزارها از زندگی و وجود تمدن در دوران گذشته حكایت دارد.
بسیاری از زائری و مردم از نقاط دور و نزدیک به خصوص از روستاهای گلیداغ، لؤهوندور، یان‌بولاق، یل چشمه و به‌كده به این آرامگاه قدیمی آمده، مزار سلطان را زیارت می‌کنند.
برخی از مردم عقیده دارند كه اینجا محل عروج سلطان و برخی دیگر محل عبادت و زندگی وی است. احتمال اینكه وی عروج كرده باشد و تاكنون زنده باشد، كم است. این روایت احتمالاً از شجره‌نامه‌ی آتا نشأت می‌گیرد.(۱۰)
با توجه به وفات پدر سلطان در سال ۵۸۲ هجری، احتمال می‌رود كه وی چند سال پیش از این تاریخ به آنجا مهاجرت كرده باشد. احتمالاً بعد از آمدن سلطان حبی به آنجا، مردم به دور وی گرد آمده و محلی مسكونی در آنجا تشكیل داده باشند. تحقیقات گسترده‌تر باستانشنان اینگونه ابهامات را از بین خواهد برد.
نوشته : محمود عطاگزلی
روزنامه نگار و فعال فرهنگی
